Een schrijfster die wordt aanbeden of afgeschoten. Een boek dat langs 13 uitgevers ging voordat het werd uitgegeven. Te lange teksten. Later, na de bijbel, het 2e belangrijkste boek in de VS. Ze schrijft ook over de VS, maar gaat het dan ook alleen over de VS? In mijn ogen is het belangrijkste thema dat jezelf het belangrijkste criteria bent voor wat er gedaan gaat worden in je leven. Alles dat je voor anderen doet, alleen om de reden het voor een ander te doen, is in de ogen van Rand een vorm van misleiding. Daar zit best wat in. Lang deden we dat in navolging van de waarden van de kerk. Je hielp een ander, dat was de code. Wie goed doet die goed ontmoet. In mijn ervaring klopt dat niet, maar het kan dat ik het niet goed genoeg doe :-). Ik heb nog allerlei vragen over haar gedachtengoed, maar dat de essentie van het leven moet zijn dat je mag nadenken en dat je je eigen koers moet volgen en daar verantwoordelijkheid voor moet nemen, dat is een koers die je met beide benen op de grond zet.

Weinig overheid, voelt wat “eng”, maar waarom is een overheid perse beter dan niet-overheid? Ik merk ook vaak dat de overheid belemmerend werkt. Zoals in het onderwijs met al haar regels en normen en soms weinig ruimte voor de diversiteit aan leerlingen. Het mag ook niet zo zijn dat de overheid de norm is, terwijl er toch echt veel niet goed gaat bij de werking van de overheid. Denk aan de toeslagenaffaire, denk aan de weinige betrokkenheid van de burger bij besluitvorming. Hoe dan ook, moeten we over de rol van de overheid nadenken en Rand geeft daar een interessante basis voor.