Voor je ogen deelgemaakt wat daar gebeurt, buiten jou stroomt, glijdt, borrelt, knalt naar binnen, naar binnen, naar binnen onherkenbaar naar binnen Is het nu oorlog? in mijn hart of in mijn been Dat is zo het is daar oorlog Men schuilt voor de inslag vermoed je, men veiligheid, beginnen, nieuw steek je je neus […]
Categorie: Gedichten
Verschilligheid
Dit is niet mijn woordhet is van iemand andersVerschilligheid voelt veiligdat ik niet hoef te zijn als jijik mag het wel willenmaar hoef het niet te zijn.Jij mag roodik mag witen andersomof rood met witte stippenVerschilligheid is zonder onniet verkeerd voor meestalverschilligheid voelt veiligik dan jijjij dan ik
Niet
Als iets groeitkun je niet metenwant het groeitje ziet het nietAls je lang genoeg wachtkun je ervoor of ernaallebei dan metenen dan weet je dat hetgroeien plaatsvondmaar, je ziet het nietVeel kunnen we niet zienen ook niet metenen ook niet wetenIn onze wetenschapbestaat het dan nietEr bestaat alleen wat te meten isDat is een volkomenabsurde […]
Koninkrijken
We aanbidden oude koninkrijken of verwerpen regimes bestuderen ze op middel- en doelmatigheid Ze zijn niet meer onder ons in de zin van toen maar splinters of zelfs balken nog wel hier en daar Ons vergaan van het nu kunnen we niet aanvaarden we denken vanuit voor eeuwig dit koninkrijk, onze herinnering terwijl we zelfs […]
Conflict
Een botsing-knal-val-aantal terneergeslagen overal aarde, red ons je redt ons al maar niet meteen, zomaar, aarde
Zandblauwtje
Daar sta je dan als een sterrenstelsel op zichzelf blauw te zijn beetje paars te bloeien in het zand daar sta je dan.
Schapenpoep
Als dit niet eentonig is deze dijk door schapen beweid kortgewiekt en volgescheten De arme schapen ze zoeken schaduw van bomen die hier niet groeien.
De Mol
Mijn enkels waggelen zoeken vaste grond maar de mol is hier de BAAS waar de grasmaaier (later) het veld heeft gepolijst prankt in de ochtend nieuwe hoop verse aarde opgeworpen om jouw gangen te kunnen laten zijn Hier kan het (nog).
Thomas en Suus, Suus en Thomas
Hoe ze kijken en lopen en ontdekken praten en lachen niet doen niet willen anders op toneel een ander spelen en toch zichzelf kunnen kijken als geen ander dat vastleggen werelden maken goudgerand of omlijst met nieuwe kleur.
Overal
Je valt uiteen in delen van licht en aarde adem ik, jou in hoe kun je meer zijn dan je was je lach is hier en daar dan weer iets als een vleugje wind een golfslag, je spoelt aan je was al zoveel hoe kun je nu zelfs meer zijn.